Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

budzi się

См. также в других словарях:

  • budzić się – obudzić się, zbudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powracać do stanu świadomości po okresie spania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Budzić się zawsze o tej samej porze. Budzić się co chwila. Obudzić się za wcześnie, za późno. Zbudził się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozumieć się — 1. Coś się rozumie samo przez się «coś jest oczywiste, nie budzi żadnych wątpliwości»: – Czy lubię? To jest bezwzględnie największa aktorka świata. – I najpiękniejsza – dodał Malinowski. – To się samo przez się rozumie – potwierdził Henryk. S.… …   Słownik frazeologiczny

  • budzić się — z ręką w nocniku zob. nocnik. Lew się w kimś budzi zob. lew 3 …   Słownik frazeologiczny

  • budzić — ndk VIa, budzićdzę, budzićdzisz, budź, budzićdził, budzićdzony 1. «przerywać czyjś sen» Budziło ją bicie zegara. Budzić kogoś do pracy, na śniadanie, ze snu, z drzemki. □ Nie budź licha, póki śpi.przen. Wiosenne słońce budziło przyrodę do życia.… …   Słownik języka polskiego

  • lew — 1. Iść, pot. leźć lwu w paszczę «świadomie narażać się na niebezpieczeństwo» 2. Lew salonowy «mężczyzna adorujący, uwodzący kobiety»: (...) „salonowe lwy”, przywiązują nadmierną wagę do sukcesów towarzyskich, rozpieszczeni przez życie, a ich… …   Słownik frazeologiczny

  • lew — I m IV, DB. lwa, C. lwu, Ms. lwie; lm M. lwy «Panthera leo, duży ssak drapieżny z rodziny kotów, o muskularnej budowie ciała, dużej głowie (u samca okolonej grzywą) i płowej, krótkiej sierści; żyje w Afryce, na Półwyspie Arabskim, w Azji… …   Słownik języka polskiego

  • dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… …   Słownik frazeologiczny

  • dzień — m I, D. dnia; lm M. dnie a. dni (przy liczebnikach tylko: dni) D. dni 1. «okres od wschodu do zachodu słońca; także światło spowodowane znajdowaniem się słońca nad horyzontem» Dzień słoneczny, skwarny, upalny. Dzień bezsłoneczny, mglisty,… …   Słownik języka polskiego

  • dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… …   Słownik języka polskiego

  • nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… …   Słownik frazeologiczny

  • tendencja — ż I, DCMs. tendencjacji; lm D. tendencjacji (tendencjacyj) 1. «dążność w określonym kierunku; skłonność, inklinacja, dyspozycja psychiczna; także: kierunek zarysowujący się w rozwoju czegoś» Dominująca, szkodliwa, widoczna, wyraźna, zdrowa… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»